Koen Broucke is twee personen in één: hij is èn historicus èn kunstenaar. Vanuit deze passies creëert hij zijn oeuvre dat bestaat uit schijndocumentaires van fictieve personages en beeldend werk.
Zo schiep Broucke Leslie François, gepassioneerd musicus en Liszt-imitator, Achille Kerkhaven, amateurschilder en aannemer van Mariagrotten, Oscar Mozart, plantkundige en tekenaar van botanische tekeningen, Francis Lennox, historieschilder, Alain Geirlandt, schilder van priesters, Peggy Renault, Brouckes rebelse assistente, of Edouard Paille, schilder van opgezette dieren.
Door zijn personages te koppelen aan historische onderzoek, tast hij de grenzen af tussen feiten en fictie. Humor en ironie zijn nooit ver weg.

In ‘Het kabinet van dokter Hahneman’ in Museum Dr. Guislain (Gent, 2006) bracht Broucke zijn excentrieke outsiders samen als patiënten van psychiater Hahneman. Broucke illustreerde, door de ogen van deze fictieve dokter, hun levensverhalen aan de hand van een omvangrijke verzameling medische notities, artefacten, brieven en kunstwerkjes.
De pseudo-historische onderwerpen vormen voor Broucke de aanleiding tot schilderen: hij vertaalt het universum van zijn bizarre personages in een stijl die zeer eigen is. Hij schildert met acryl en grafietpotloden op Japans papier. Hij vertrekt nooit vanuit ‘een doods wit blad’, maar van een warme donkere ondergrond die hij op voorhand met brede penseelstreken voorbereidt. Op deze ‘duisternis’ brengt hij enkel schaduwen en lichtaccenten aan, wat resulteert in een schitterende clair-obscur-sfeer van de 17de eeuwse schilderkunst.