Pentagonblues is een reeks miniatuurschilderijen met industriële verf op een selectie foto’s uit het boek ‘The Pentagon.The Nerve Center of the US’ uit het begin van de jaren 60. Wastijn heeft enkel de foto’s met auto’s weerhouden en hij heeft die met blauwe verf overschilderd.Op die manier wil hij zinspelen op zowel het brede begrip blues als op een gekozen spectrum van blauwe kleuren. Wastyn lokt het absurde contrast uit tussen de maniakaal geverfde details en hun uitvergroting als muurposter of fresco. Zo groeien kleine afwijkingen uit tot een visueel bijna groteske commentaar niet enkel op het Pentagon als machtsinstantie maar vooral op de schilderkunst in het algemeen.

Blue Car werkt net omgekeerd. Een selectie publiciteit en promotiefoto’s voor auto’s uit de jaren 60 en 70 werd overschilderd op enkele details na. Met die weerhouden details wil Wastijn tot een ander ‘draaiboek’ komen.
Door readymade foto’s dicht te schilderen, de ‘noise’ en alle menselijke aanwezigheid de censureren wil Wastyn met het begrip authenticiteit spelen en kent hij bepaalde elementen een meer symbolische draagkracht toe.