Peter Van Heirseele, bekend als Herr Seele, is een schilder pur sang met een grote bewondering voor de Vlaamse primitieven, maar ook met een hang naar de barok. Oude meesters intrigeren hem. Maar net zo wel is hij een fan van Joseph Beuys en de conceptuele kunst. Deze kunstenaar heeft een jaar lang elke dag een zelfportret gemaakt dat dan telkens via Facebook werd gepubliceerd. Dat was geen uiting van narcisme maar voor hem eerder een boeiend leerproces. Samen met kompaan Kamagurka werd de figuur van Cowboy Henk geschapen. Er moest een dagelijkse strip gecreëerd en daar hoort een figuur bij. Gezien er op dat moment geen of weinig cowboys te bekennen waren in de wereld van de dagelijkse stripaflevering werd daarvoor gekozen. Beiden zijn ze liefhebbers van de vintage strips en van Kuifje met de klare lijn. Peter Van Heirseele opteert niet alleen voor de klare, maar ook voor de dikke lijn. Hij tekent nog steeds met een redispen die zo’n lijn moeiteloos produceert. Het is een pen die wat hinderlijk is om een vlotte tekenstijl te ontwikkelen. Als tegenwicht schildert hij en ik heb kunnen vaststellen dat hij dat met grote kennis van zaken doet. In de tentoonstelling worden we op tweeërlei wijze met diezelfde Cowboy Henk geconfronteerd. Vooreerst zijn er de echte striptekeningen die door Herr Seele worden geproduceerd in samenwerking met Kamagurka. Deze laatste levert de plot aan en die wordt door de tekenaar in een vorm gegoten. Het gaat om absurde humor die nauw aansluit bij het surrealisme en dada. Daarnaast toont de kunstenaar ook schilderijen waarin Cowboy Henk prominent de hoofdrol speelt. Hij wordt gesitueerd in een schilderkundige wereld die nauw aansluit bij de wereld van de Vlaamse primitieven en de schilders uit de barok. De kunstenaar voelt zeker ook verwantschap met de surrealisten en hij is daarenboven ongemeen goed vertrouwd met de kunstgeschiedenis en de ontwikkelingen in de loop van de 20ste eeuw. Het ontdekken van de referenties daarnaar zijn voor de maker én de kijker een deel van het genot. Voor het maken van zijn schilderijen gebruikt hij de methoden van de oude meesters. Hij schildert altijd met olieverf en voelt zich verwant met de période vache van Magritte, hij schildert steeds op doek met een geprepareerde onderlaag (de imprimatura), laat het schilderij een nachtje drogen om er de volgende dag opnieuw over te gaan. Het gebruik van een imprimatura vindt hij belangrijk, het laat immers toe diverse kleuren te gebruiken zonder dat ze beïnvloed worden door het witte doek. Bij het werken hanteert hij de maalstok of de schilderstok die een kunstschilder gebruikt om de hand met het penseel op te laten rusten. Het is een instrument dat vandaag niet zoveel meer gehanteerd wordt, het is nochtans handig wanneer details of fijne contouren moeten geschilderd worden. Het kenmerkt hem, Peter Van Heirseele verenigt in zich moderniteit en traditie, zij het met de glimlach. Daan Rau Gent, oktober 2021