Willem Cole
Color - Willem Cole in wisselwerking met Huib Hoste
15.10.2006 - 15.10.2006
Zeedijk 635 - Knokke
Het Huis
Het Zwart Huis werd in 1924 gebouwd door architect Huib Hoste voor zijn vriend Raymond De Beir, een huisarts uit Knokke. De woning was voor die tijd revolutionair, zowel op het vlak van de vormgeving als op dat van de gebruikte materialen en kleuren. Ze stak dan ook schril af tegen de verschillende villa's in cottagestijl die toen aan de kust als paddestoelen uit de grond rezen. Het Zwart Huis is een van de eerste vroeg-modernistische gebouwen in België, waarin Hoste de nieuwe ideeën van de Nederlandse Stijlbeweging op zijn manier verwerkt heeft. De woning was een totaalkunstwerk: Hoste ontwierp het meubilair en de muurschilderingen in de leefkamer werden uitgevoerd door Victor Servranckx.
De Architect
Huib Hoste is zonder twijfel een van de belangrijkste Belgische architecten van de 20e eeuw. Naast het Zwart Huis realiseerde hij o.a. de tuinwijken van Brussel (Kapelleveld) en Zelzate (Klein-Rusland. Samen met Le Corbusier maakte hij een wedstrijdontwerp voor een modelwijk op de Antwerpse Linkeroever. In 1927 werd hij door Henry Van de Velde gevraagd om in Brussel de eerste studenten aan de school voor architectuur La Cambre op te leiden. In 1928 werd zijn 'Bureau Fumoir' bekroond op de Exposition internationale des Arts décoratifs modernes in Parijs. Na een dodelijk ongeval op een van zijn werven overleed Hoste in 1957.
De Renovatie
Bij een grondige verbouwing van het huis rond 1950 verdween het specifieke karakter van de woning grotendeels. Eerder waren de door Hoste ontworpen meubelen en de wanddecoraties van Victor Servranckx al verloren gegaan. In 1997 werd besloten het gebouw grondig te renoveren en het zoveel mogelijk in zijn oorspronkelijke staat te herstellen. De sokkel werd opnieuw van betonnen ramen voorzien en bekleed met terracottategels conform de plannen van Hoste. De gevels werden opnieuw in het zwart geschilderd en op het houtwerk werden weer de originele kleuren aangebracht die kenmerkend zijn voor De Stijl. De restauratie werd voltooid in maart 2001.
De Galerie
Sinds 2001 functioneert het Zwart Huis als een huis-van-de-kunst, in de ruimste betekenis van het woord. In de geest van Huib Hoste en zijn avant-gardistische tijdgenoten, die hun creaties beschouwden als totaalkunstwerken, wordt in het Zwart Huis een symbiose gecreëerd tussen architectuur en hedendaagse beeldende kunst.
Hostes huis, dat aanvankelijk niet bedoeld was om meer dan 50 jaar stand te houden, is zo aan een tweede leven begonnen. In het vijfjarige bestaan van de galerie zijn er al heel wat kunstenaars gepasseerd, gaande van Luc Deleu, Liliane Vertessen, Jan Fabre, Ronny Delrue tot Christophe Coppens en Carl De Keyzer. Soms werden deze tentoonstellingen gecombineerd met meubels van hedendaagse of klassieke designers zoals Patric Hoet en Mies van der Rohe.
Color
Om het vijfjarig bestaan van de galerie te vieren werd opnieuw een bijzondere dubbeltentoonstelling georganiseerd. Werk van de Belgische kunstenaar Willem Cole wordt gecombineerd met meubilair van Huib Hoste.
Willem Cole gebruikt in zijn fotoportretten van gelijkgezinden, vrienden en familie kleur als "verrader van gevoelens". Hij laat de mensen die hij portretteert twee kleuren kiezen uit een staalkaart. Deze tinten tonen wie ze (op dat moment) zijn. In de groepsportretten ontstaan zo bevreemdende kleurcomposities als gevolg van de menselijke willekeur. De portretten worden op glanzend fotopapier gedrukt, waardoor de toeschouwer zijn of haar spiegelbeeld als tweede gelaagdheid ervaart.
Naast nieuw werk toont Willem Cole hier ook oudere triptieken die onder andere verwijzen naar de Madonna del Parto. In al zijn werk is het gebruik van monochrome kleuren als vorm van portret een constante.
Heel bijzonder is de reeks portretten van zijn nog niet zo lang overleden vriend Maarten Van Severen. Voor deze reeks gebruikt hij de titel 'Amitier' waarin vriendschap een werkwoord vormt. Cole schilderde de portretten van Van Severen in de kleuren die deze voor Boss ontwierp. Overdag zijn de twee- en drieluiken wit en schijnbaar afwezig, tegen de avond komen ze tot leven. Een van de door Van Severen ontwikkelde tinten, Blue Ice - een onzichtbaar blauw, heeft daardoor een bijzonder magische aantrekkingskracht.
De portretten van Cole worden gecombineerd met authentiek polychroom meubilair van Huib Hoste uit de jaren '20. Het gaat hierbij met name om het Salon Geerardyn bestaande uit een driezit, tweezit, twee éénzitten en een salontafeltje in bruikleen van het Design Museum, Gent. Daarnaast werd het Eetkamer Billiet, bestaande uit een tafel, verschillende stoelen en een kast, uit een privé-collectie ontleend.
Het Zwart Huis werd in 1924 gebouwd door architect Huib Hoste voor zijn vriend Raymond De Beir, een huisarts uit Knokke. De woning was voor die tijd revolutionair, zowel op het vlak van de vormgeving als op dat van de gebruikte materialen en kleuren. Ze stak dan ook schril af tegen de verschillende villa's in cottagestijl die toen aan de kust als paddestoelen uit de grond rezen. Het Zwart Huis is een van de eerste vroeg-modernistische gebouwen in België, waarin Hoste de nieuwe ideeën van de Nederlandse Stijlbeweging op zijn manier verwerkt heeft. De woning was een totaalkunstwerk: Hoste ontwierp het meubilair en de muurschilderingen in de leefkamer werden uitgevoerd door Victor Servranckx.
De Architect
Huib Hoste is zonder twijfel een van de belangrijkste Belgische architecten van de 20e eeuw. Naast het Zwart Huis realiseerde hij o.a. de tuinwijken van Brussel (Kapelleveld) en Zelzate (Klein-Rusland. Samen met Le Corbusier maakte hij een wedstrijdontwerp voor een modelwijk op de Antwerpse Linkeroever. In 1927 werd hij door Henry Van de Velde gevraagd om in Brussel de eerste studenten aan de school voor architectuur La Cambre op te leiden. In 1928 werd zijn 'Bureau Fumoir' bekroond op de Exposition internationale des Arts décoratifs modernes in Parijs. Na een dodelijk ongeval op een van zijn werven overleed Hoste in 1957.
De Renovatie
Bij een grondige verbouwing van het huis rond 1950 verdween het specifieke karakter van de woning grotendeels. Eerder waren de door Hoste ontworpen meubelen en de wanddecoraties van Victor Servranckx al verloren gegaan. In 1997 werd besloten het gebouw grondig te renoveren en het zoveel mogelijk in zijn oorspronkelijke staat te herstellen. De sokkel werd opnieuw van betonnen ramen voorzien en bekleed met terracottategels conform de plannen van Hoste. De gevels werden opnieuw in het zwart geschilderd en op het houtwerk werden weer de originele kleuren aangebracht die kenmerkend zijn voor De Stijl. De restauratie werd voltooid in maart 2001.
De Galerie
Sinds 2001 functioneert het Zwart Huis als een huis-van-de-kunst, in de ruimste betekenis van het woord. In de geest van Huib Hoste en zijn avant-gardistische tijdgenoten, die hun creaties beschouwden als totaalkunstwerken, wordt in het Zwart Huis een symbiose gecreëerd tussen architectuur en hedendaagse beeldende kunst.
Hostes huis, dat aanvankelijk niet bedoeld was om meer dan 50 jaar stand te houden, is zo aan een tweede leven begonnen. In het vijfjarige bestaan van de galerie zijn er al heel wat kunstenaars gepasseerd, gaande van Luc Deleu, Liliane Vertessen, Jan Fabre, Ronny Delrue tot Christophe Coppens en Carl De Keyzer. Soms werden deze tentoonstellingen gecombineerd met meubels van hedendaagse of klassieke designers zoals Patric Hoet en Mies van der Rohe.
Color
Om het vijfjarig bestaan van de galerie te vieren werd opnieuw een bijzondere dubbeltentoonstelling georganiseerd. Werk van de Belgische kunstenaar Willem Cole wordt gecombineerd met meubilair van Huib Hoste.
Willem Cole gebruikt in zijn fotoportretten van gelijkgezinden, vrienden en familie kleur als "verrader van gevoelens". Hij laat de mensen die hij portretteert twee kleuren kiezen uit een staalkaart. Deze tinten tonen wie ze (op dat moment) zijn. In de groepsportretten ontstaan zo bevreemdende kleurcomposities als gevolg van de menselijke willekeur. De portretten worden op glanzend fotopapier gedrukt, waardoor de toeschouwer zijn of haar spiegelbeeld als tweede gelaagdheid ervaart.
Naast nieuw werk toont Willem Cole hier ook oudere triptieken die onder andere verwijzen naar de Madonna del Parto. In al zijn werk is het gebruik van monochrome kleuren als vorm van portret een constante.
Heel bijzonder is de reeks portretten van zijn nog niet zo lang overleden vriend Maarten Van Severen. Voor deze reeks gebruikt hij de titel 'Amitier' waarin vriendschap een werkwoord vormt. Cole schilderde de portretten van Van Severen in de kleuren die deze voor Boss ontwierp. Overdag zijn de twee- en drieluiken wit en schijnbaar afwezig, tegen de avond komen ze tot leven. Een van de door Van Severen ontwikkelde tinten, Blue Ice - een onzichtbaar blauw, heeft daardoor een bijzonder magische aantrekkingskracht.
De portretten van Cole worden gecombineerd met authentiek polychroom meubilair van Huib Hoste uit de jaren '20. Het gaat hierbij met name om het Salon Geerardyn bestaande uit een driezit, tweezit, twee éénzitten en een salontafeltje in bruikleen van het Design Museum, Gent. Daarnaast werd het Eetkamer Billiet, bestaande uit een tafel, verschillende stoelen en een kast, uit een privé-collectie ontleend.
