City in Reverse
Paintings on Windows & Plastics
Karen Vermeren (°1982, Gent) laat zich graag inspireren door de manier waarop fysieke veranderingen in haar omgeving zich voordoen onder invloed van de tijd. Hierbij hanteert zij het geologische landschap als basis, in de eerste plaats vanuit haar fascinatie voor de kracht van platentektoniek. In de aardkorst verschuiven tektonische platen enkele centimeters per jaar: ze duwen en ze trekken. Deze kennis vormt de basis voor een poëtische herkenbaarheid en tegelijk maakt het ook een metaforische benadering mogelijk. Ook de maatschappij duwt en trekt, beweegt en verandert.
De betonnen zuilengalerij Rivoli uit de jaren 70 is volop in transformatie. Recente renovaties en nieuwe galerijen beloven een nieuw landschap. Karen Vermeren ontwikkelt in situ schilderijen voor de ramen van Zwart Huis Brussels die hiermee in dialoog gaan.
Steengroeves verschijnen als omgekeerde stadslandschappen. Een verticaal landschap. Ze vormen het substraat van hoogbouw, het gruis van snelwegen. Vaak zijn we ons niet bewust van de oorsprong van de stad en de landschappelijke geboorteplaatsen. Kalksteen wordt omgezet in cement en beton in de stad. De stenen passeren de afbakeningen van de site en verplaatsen zich via constructies, ladders en netten om zich te nestelen in een nieuw grid van de stad.
Karen Vermeren behaalde een master in de Kunsten (schilderkunst) aan LUCA School of Arts, Gent (2005), gevolgd door een Doctoraat in de Kunsten aan St. Lucas School of Arts & Universiteit Antwerpen (2018) en verschillende residenties. Regelmatig stelt ze werk tentoon in België en het buitenland (o.a. MAS Antwerpen, Beursschouwburg Brussel, Lieux-communs Namen, Studio PRÁM Praag, European Triennial Mons, International Glass Prize, etc.).
Paintings on Windows & Plastics
Karen Vermeren (°1982, Gent) laat zich graag inspireren door de manier waarop fysieke veranderingen in haar omgeving zich voordoen onder invloed van de tijd. Hierbij hanteert zij het geologische landschap als basis, in de eerste plaats vanuit haar fascinatie voor de kracht van platentektoniek. In de aardkorst verschuiven tektonische platen enkele centimeters per jaar: ze duwen en ze trekken. Deze kennis vormt de basis voor een poëtische herkenbaarheid en tegelijk maakt het ook een metaforische benadering mogelijk. Ook de maatschappij duwt en trekt, beweegt en verandert.
De betonnen zuilengalerij Rivoli uit de jaren 70 is volop in transformatie. Recente renovaties en nieuwe galerijen beloven een nieuw landschap. Karen Vermeren ontwikkelt in situ schilderijen voor de ramen van Zwart Huis Brussels die hiermee in dialoog gaan.
Steengroeves verschijnen als omgekeerde stadslandschappen. Een verticaal landschap. Ze vormen het substraat van hoogbouw, het gruis van snelwegen. Vaak zijn we ons niet bewust van de oorsprong van de stad en de landschappelijke geboorteplaatsen. Kalksteen wordt omgezet in cement en beton in de stad. De stenen passeren de afbakeningen van de site en verplaatsen zich via constructies, ladders en netten om zich te nestelen in een nieuw grid van de stad.
Karen Vermeren behaalde een master in de Kunsten (schilderkunst) aan LUCA School of Arts, Gent (2005), gevolgd door een Doctoraat in de Kunsten aan St. Lucas School of Arts & Universiteit Antwerpen (2018) en verschillende residenties. Regelmatig stelt ze werk tentoon in België en het buitenland (o.a. MAS Antwerpen, Beursschouwburg Brussel, Lieux-communs Namen, Studio PRÁM Praag, European Triennial Mons, International Glass Prize, etc.).
