Carole Vanderlinden
Schijnbaar alles kan Carole Vanderlinden (°1973) boeien: een met zigzagstrepen versierd tapijt van de Navajo, Egyptische albasten kanopen van 1500 voor onze tijdrekening, 18de-‐eeuws geglazuurd biscuit uit Doornik, een herbarium enzovoort. Details van deze voorwerpen worden gekopieerd in schetsboeken. Later worden ze al schilderend hernomen op papier, waarbij nieuwe combinaties of composities ontstaan. Het valt daarbij op dat deze werken op papier meestal heel luchtig blijven, met veel uitsparingen, als minimale collages. Soms worden ze ook ingezet als middelen om een schilderij tegen te werken, uit zijn balans te brengen, weer in evenwicht te brengen of te sluiten. Doorheen deze praktijk raken de motieven verdicht, ze worden compacter en massiever, ze versmelten met de koppige factuur van het schilderij.
– Hans Theys, Montagne de Miel, 01 04 2018
– Hans Theys, Montagne de Miel, 01 04 2018