De tekenaar-schilder Benoît Van Innis (°1960) observeert de geheime roerselen in de mens. Dit gebeurt met veel gevoel voor ironie. Het poëtisch aspect wordt versterkt door een ondergedoken melancholie. Zijn figuren wandelen, zitten, denken, schrijven, schilderen, kijken, lezen, piekeren en dagdromen. Ze werken nooit.


Benoît is vooral gekend van zijn - vaak absurd humoristische - tekeningen in bladen als De Standaard, De Volkskrant, Paris Match, en The New Yorker.
De laatste jaren werk Benoît Van Innis vaak samen met architecten in het kader van integratie van kunst in privé- of openbare gebouwen. Hij ontwierp o.a. voor het Metrostation Maalbeek te Brussel een monumentale tegelwand, die hij in het Portugese Sintra schilderde in de manufactuur Viuva Lamego.