Artist in ExileAntoine Goossens

'Artist in Exile' is een serie interviews met kunstenaars die in de huidige quarantaine wonen en werken. Op deze manier hoopt de galerie haar kunstenaars te ondersteunen en te promoten in deze vreemde tijden van Covid-19. Vandaag is Antoine Goossens (1992) aan het woord.

Hoe beleef je deze periode?

Best goed, vermits ik in een groot huis met een grote tuin woon. Hierdoor kan ik dus ook volop van het goede weer genieten. Anderzijds is het financiële aspect wel een beetje akelig. Mijn bron van inkomsten is weggevallen en ik zie dan ook bij generatiegenoten die in grootsteden wonen dat het financieel moeilijk wordt. Ikzelf woon op het platteland met meerdere mensen wat zowel de kosten drukt als zorgt voor sociaal contact. Al bij al verschilt deze afgelopen periode van quarantaine niet zo sterk van periodes waarin ik mijn dagen doorbracht in het atelier.

Welke impact heeft ze op je werk?

Inhoudelijk gesproken heeft de crisis geen invloed op mijn werk, maar praktisch gezien is er simpelweg meer tijd om in het atelier te werken.

Hoe ziet een typische dag in het atelier eruit?

Ik sta op rond 8u30, ontbijt en maak in mijn gedachten een opsomming van wat er die dag allemaal zou moeten gebeuren. Vervolgens probeer ik de vuistregel van mijn opa na te leven: begin met de minder prettige zaken, zodat je kan eindigen met het plezierige werk. Zo'n werkdag eindigt meestal rond 17u.

Heb je een vaste manier van werken?

Dit valt een beetje terug op mijn antwoord op de vorige vraag: ik begin met het minder prettige werk om zo elke dag op een zo goed mogelijke manier te eindigen. Daarnaast zijn er praktische zaken waar ik als schilder rekening mee moet houden zoals droogtijden. Ik kan natuurlijk soms de drang niet weerstaan om het praktische aan de kant te schuiven en door te werken aan een werk waarbij het eindstadium bijna in zicht is. Dit is meestal het leukste omdat dit het moment is waarop de dingen samenkomen. Een dag eindigt gewoonlijk met een reflectie op wat er doorheen die dag allemaal is gebeurd. Op die momenten kijk ik naar mijn werk en stel ik in vraag wat de volgende stappen kunnen zijn.

Welke rol zie je weggelegd voor de kunst tijdens momenten als deze?

Hier kan ik niet op antwoorden.

Van welke kleine dingen kan je zelf genieten?

Ik geniet van luide foute muziek op te zetten in mijn atelier, te gaan sporten, in de tuin te zitten, te kijken naar hoe verbazingwekkend veel mensen er in Everberg plotseling gaan wandelen, ...

Wat mis je het meeste?

Ergens naartoe kunnen gaan en daar verdwijnen in de anonimiteit.

Welke muziek staat er op in het atelier?

Master of Hardcore
X Vicious X
Phosphorescent
Beyoncé - Drunk in Love
Young Fathers - Shame
Foute '90s muziek
Malevolence

Welke boeken liggen er op je nachtkastje?

Liefde - R. L. Harkel

SELECTIE WERK